Dit is Kharabat, een tempel van totale vernietiging





Dit is geen Kaaba

Voor idioten om rond te gaan

Noch een moskee

Voor de onbeschaafden om in te schreeuwen

Dit is Kharabat, een tempel van totale vernietiging.

Binnen zijn zij die dronken zijn, van vóór de eeuwigheid

tot de Dag des Oordeels,

vertrokken van zichzelf.





------





Ik dacht zo vaak aan Jou

Dat ik volledig Jou werd

Stapje voor stapje kwam je naderbij

En langzaam, heel langzaam, ging ik heen.





-----





Voetstappen komen slechts tot aan de rand van de oceaan,

Daarin blijft geen spoor meer over.





-----





Spreek niet met ons over visioenen en wonderen

want die dingen zijn wij lang geleden ontstegen.

We zagen ze allen als illusies en droom

en onbevreesd gingen we er aan voorbij.



-------





Ben je bereid om uitgewist te worden,

Weggevaagd, vernietigd, afgeschilderd als niets?

Ben je bereid om tot niets gemaakt te worden,

Gedoopt in vergetelheid,

Zo niet, dan zul je nooit veranderen.



De feniks hernieuwt alleen haar jeugd

Wanneer zij is verbrand, levend verbrand

Opgebrand tot hete as.





-----





Ik lach als ik hoor dat de vis in het water dorst heeft.







Je kunt niet begrijpen, dat wat het meest levend van al is, zich binnen in je eigen huis bevindt;

En dus wandel je met een verwarde blik van de ene heilige stad naar de andere.







De roeper roept in de schemer de Ene Heilige aan met luide stem.

Waarom? De Ene Heilige is toch zeker niet doof.

Hij hoort de tere enkelringen die geluid maken

aan de pootjes van een insect dat voorbij gaat.

 

 

Bekijk afbeelding

Afdelingen

Vertalingen