Je hebt geen voeten nodig om te dansen







Eens, was er een gevangene in een concentratiekamp, die net veroordeeld was om ter dood gebracht te worden.

Enkele dagen later zag men hem op zijn gitaar spelen in het midden van het gevangenisplein.

Er verzamelde zich een grote groep gevangenen die luisterden naar deze vreemde muziek, die de gevangenismuren leek te doen verdwijnen.

Toen de gevangenis autoriteiten dit zagen, vaardigden zij onmiddellijk orders uit die de veroordeelde man verboden om gitaar te spelen.

De volgende dag was de man terug op het plein, terwijl hij voor een grote menigte zong en op zijn gitaar speelde.

De bewakers sleepten hem weg en amputeerden enkele van zijn vingers.

De volgende dag was de man terug op het plein, zingend en gitaar spelend met de vingers die hij nog had, voor een juichende menigte.

De bewakers sloegen zijn gitaar aan stukken.

De volgende dag was de man terug op het plein, terwijl hij zong met heel zijn hart.

Wat een lied!

De menigte deed mee en zong met heel het hart en gedurende die korte momenten waren zij allen vrij.

De gevangenis autoriteiten waren zo kwaad, dat zij de man grepen en zijn tong lieten uitrukken ten overstaan van de menigte.

De menigte was sprakeloos.

En zij zagen een verscheurde, bloedende, gebroken persoon opstaan en deinen en dansen op een muziek die alleen hij horen kon.

En de menigte hoorde die zelfde muziek ook en konden niet anders dan dansen en deinen op die muziek.



Sudra Chandran, een hedendaags klassiek Indiaas danseres, werd geveld in de bloei van haar dans carrière.

Haar rechterbeen moest worden geamputeerd.

Nadat zij een kunstbeen aangemeten had gekregen, ging zij weer dansen en kwam weer op haar vroegere niveau terecht.

Toen haar gevraagd werd hoe zij dat voor elkaar gekregen had, zei ze simpelweg: "Je hebt geen voeten nodig om te dansen."

 

 

Bekijk afbeelding

Afdelingen

Vertalingen