Het onderzoek naar de "ik-entiteit"





Laten we aannemen dat je naam Jen is en dat je van het vrouwelijk geslacht bent. Je naam had ook Colin kunnen zijn en het geslacht mannelijk, maar de afwikkeling van het proces van onderzoek blijft gelijk.

Laten we de innig gekoesterde veronderstelling van een "zelf", van een onafhankelijke persoonlijke entiteit, de "ik-Jen" eens onderzoeken.

Wat is deze "ik-Jen"?

Is het niet het gevoel van het persoonlijk handelen?

Het geloof, rondom het gevoel van....

Ik denk ergo ik ben (volgens Descartes).

Ik beslis, kies, geef de voorkeur aan, onderscheid, beoordeel, maak een afweging tussen verschillende opties, ergo ik ben.

Ik neem mijn definitieve besluit, ergo ik ben.

Ik handel, ergo ik ben.

Ik neem mij voor om X, Y, Z te bereiken, ergo ik ben.

Het lukt mij niet om X, Y, Z te bereiken en ik kan dan wel een ongelukkige loser zijn, maar God nog aan toe, ik ben.

etc. etc. etc.

Het is deze onrechtmatig in bezit genomen mantel van subjectiviteit (denkbeeldig natuurlijk) die gelooft de objectieve wereld waar te nemen en daarmee is het gevoel van afgescheidenheid geboren en tevens de ellende van de gebondenheid.

Het zij zo.

Laten we die diep gewortelde aanname eens onderzoeken.

Onderzoek "jouw" beslissing, "jouw" handeling, "jouw" geloof, "jouw" begrip, die in het verleden plaatsvond.

Neem 5 willekeurige handelingen of gedachten of beslissingen waar jij "Jen" absoluut van overtuigd bent, dat het "jouw" handelingen waren, "jouw" gedachten en waar je absoluut van overtuigd bent, dat deze uit jouw eigen vrije wil voortkwamen.

Het liefst die, die een enorme invloed op je leven hebben gehad en waarvan je je alle details nog herinnert.

En ontrafel ze.

Dat wil zeggen, ga naar de gedachte of handeling, die er onmiddellijk aan vooraf ging

Wat heb je gedacht, of wat deed je voor de gedachte/handeling die we onderzoeken?

En voor de gedachte/handeling die daar weer aan vooraf ging?

Als je genadeloos eerlijk bent en ver genoeg terug gaat, zul je het "genesis" punt bereiken, hetgeen de gebeurtenis was van een niet-vrijwillige "gedachte", die als uit het niets te voorschijn komt.

En die fungeerde als "trigger" voor een volledig proces dat in gang gezet werd in de samenstelling van lichaam-denken, bestempeld als "Jen".

Wat is dit proces?

De oorspronkelijke "trigger gedachte" verandert in "mijn" gedachte doordat het eigendom ervan wederrechtelijk wordt opgeëist (en daarmee is het "ik" geboren) en dat leidt weer tot het ontstaan van een serie secundaire gedachten, waarvan sommige wederrechtelijk worden opgeëist als "mijn" beslissingen.

Enkele van "mijn" beslissingen worden naar buiten toe verwezenlijkt als "mijn" handelingen en een serie van "mijn" handelingen is "mijn" gedrag, "mijn" prestaties, "mijn" waarden, "mijn" begrip, "mijn" ervaringen, "mijn" realisaties, etc. etc.

Het ontstaan (wording) van elke handeling of gedachte ligt echter in die niet-vrijwillige "gedachte" die als uit het niets verschijnt.

(De Quantum Fysica beschrijft "gedachten" tegenwoordig als een "golf werking" die een bepaalde mogelijkheid vertegenwoordigt, een bepaalde waarschijnlijkheid en deze niet-vrijwillige gebeurtenis als een "ineenstorting" van een bepaalde golf werking, afkomstig uit dat oneindige veld van alle golf-werkingen).

Ook de experimenten van neuroloog Dr. Benjamin Libet tonen aan dat tussen het verschijnen van de oorspronkelijke niet-vrijwillige "trigger-gedachte" en het als eigendom opeisen hiervan, een tijdsverloop ligt van 500 milliseconden. Een discussie is gaande over het feit of het meer of minder dan 500 milliseconden zijn, maar dat er een meetbaar tijdsverloop is, dat is bewezen.

Een wetenschappelijke nietig verklaring van het persoonlijke zelf, met een vrije wil, iets waar de mystici al duizenden jaren over babbelen.

Het werkzame principe van het hele proces, het als eigendom opeisen, het produceren van secundaire gedachten, de soort beslissing die genomen is, de vorm van de handeling die er het gevolg van was, etc. etc., is de "conditionering-op-het-moment".

Wat is deze conditionering-op-het-moment?

"Jen" kon niet kiezen welke spermacel, uit al die miljoenen die door haar vader geëjaculeerd werden, samen zou gaan met welke eicel, die haar moeder voortbracht en die een sperma-eicel samenstelling vormden, met een unieke DNA-genen structuur.

Een DNA-genen structuur dat de culminatie is van de unieke DNA-genen structuur van de spermacel en dat van de eicel.

Het is deze "oorspronkelijke" DNA-genen structuur die verder "ingeklemd" wordt door input vanuit de omgeving.

Input zoals ouderlijke bevelen, opvoeding of gebrek hieraan, input van vrienden, maatschappelijke waarden, input voor het religieus of spiritueel milieu (of het gebrek hieraan) waarin "Jen" opgroeide. Input vanuit de ervaringen die het geheel van lichaam-denken bestempeld als "Jen" had gedurende de levensloop, etc. etc.

Het zijn deze inputs, waar "Jen" geen enkele controle over had, die de oorspronkelijke DNA structuur beïnvloedden, om de conditionering-op-het-moment te vormen in het lichaam-denken geheel, genaamd "Jen".

De "beïnvloeding gaat door, van moment tot moment, veranderend, wijzigend, de oorspronkelijke DNA structuur veranderend, vandaar de term "conditionering-op-het-moment.

En het is deze conditionering-op-het-moment die de reactie van "Jen" op het moment vormt,  op een input op dat moment.

Er is helemaal geen sprake van een"Jen".

Gelijk de PC, waarop je deze kronkelige tekens leest.

De PC heeft geen eigen vrije wil om een andere reactie te produceren,  dan via het geinstalleerde systeem (DOS, Windows of Linux) op een input, die bestaat uit het aanslaan van een toets op het toetsenbord.

Het menselijke lichaam-denken geheel is niets anders dan zo'n zelfde computer, maar dan een veel complexere biologische computer.

Met één belangrijk verschil.

In de PC is er alleen sprake van Windows, indien geïnstalleerd, totdat deze vervangen wordt door Linux.

In de biologische computer beïnvloedt de input, die de aanleiding is in de conditionering-op-het-moment van een bepaalde reactie, ook de bestaande conditionering-op-het-moment in een dynamische cirkel beweging.

Een Yin-Yang dans.

Dus niet een vaststaand gegeven als in steen gebeiteld, zoals in het geval van de PC.

Je zult ongetwijfeld merken, Jen, dat de zelfde situatie je niet op dezelfde manier aangrijpt, op verschillende tijdstippen.

Of dezelfde "diepgang" niet hetzelfde gevoel van ontzag bij je oproept op verschillende tijdstippen.

De "conditionering-op-het-moment" is veranderd.

En dit is geen spiritueel geneuzel, dit is afkomstig uit de neuro wetenschap en gedragsstudies.

Een interessant verslag in de "New Scientist".

.........Rechtsgeleerden beginnen zich bij voorbeeld af te vragen of de neurobiologie de funderingen van de Westerse rechtssystemen en van het denkbeeld van de mensenrechten zou kunnen ondermijnen.

Zij hebben goede redenen om zich zorgen te maken. Moderne neurobiologen en neuro-filosofen die zich bezig houden met het bewustzijn, zoals Patricia Churchland van de Universiteit van San Diego doen keuzevrijheid, vrije wil and gelijksoortige denkbeelden af als louter "volks psychologie". Bewustzijn heeft inderdaad mogelijk verrassend weinig macht om gedrag te beïnvloeden, zoals blijkt uit sommig werk dat tegenwoordig uit onderzoeks-laboratoria komt.

Neurobiologen hebben bijvoorbeeld gemeten hoe lang bepaalde visuele waarnemingen er over doen om in het bewustzijn geregistreerd te worden, zegt Jeffrey Gray, neurobioloog aan het Instituut voor Psychiatrie in Londen. Deze vertraging--ongeveer 200 milliseconden--betekent dat een prof tennisser op Wimbledon de bal moet terugslaan, voordat hij zich bewust wordt van de naderende bal. "Onze dagelijkse ervaring van het hebben van bewuste ervaringen en het handelen naar aanleiding daarvan is in de meeste gevallen een illusie," zegt Gray. "Bewustzijn komt te laat om het gedrag te kunnen beïnvloeden."

Maar als dat waar is, dan is het gekoesterde denkbeeld dat we uit vrije wil bewust kunnen kiezen om goed of slecht te doen, hiermee overboord gegooid. En sleept de basis voor ons rechtssysteem in zijn kielzog mee.," zegt David Hodgson van het  Hooggerechtshof van New South Wales, de "lone lawyer" , sprekend op de conferentie.

"De Westerse rechts traditie hecht veel belang aan het concept "opzet"," zegt Hodgson. Om schuldig bevonden te worden aan een misdaad, moet een persoon er bewust voor kiezen  om een illegale daad te begaan. Degenen die zich niet bewust zijn van hun handelingen of die gedwongen worden door een macht, die zij niet in de hand hebben, gaan vrijuit.



-------



Als we terug gaan naar de analogie van de PC, wat is dan de "aanslag van de toets op het toetsenbord" voor de biologische computer?

De verschijning van een gedachte, die door de Kwantum Mechanica wordt uitgelegd als een ineenstorting van een bepaalde golf-functie, die een mogelijkheid onderdrukt, een waarschijnlijkheid, uit dat oneindige Veld van alle waarschijnlijkheden.

Laten we terug gaan naar de zogenaamde oorspronkelijke DNA structuur, die "Jen" was tijdens de geboorte.

Het is nauwelijks oorspronkelijk te noemen.

Het draagt de karaktertrekken en de genetische informatie van jouw twee ouders  met zich mee  en zij geven op hun beurt hun "beïnvloedde" DNA-Genen-sjabloon door, dat wij zien als "hun" oorspronkelijke DNA-Genen-sjabloon, die zij van hun ouders (jouw grootouders) ontvingen en die beïnvloed werden in de conditioneringen, die jouw ouders ontvingen tijdens hun leven.

En het proces gaat verder en verder terug, totdat je kunt zien dat het geheel van lichaam-denken, dat het stempel "Jen" opgedrukt kreeg en dat vandaag bestaat, een culminatie is vanaf het ontvouwen van de evolutie, aftammend van de Afrikaanse moeder, enige miljoenen jaren geleden.

Waarom zouden we stoppen bij de Afrikaanse moeder?

Het Human Genome Project toont aan, dat jij "Jen" de genetische code draagt van de amoebe die uit slechts één cel bestond en die enkele miljarden jaren geleden uit het water kroop.

En waarom zouden we daar stoppen?

Wat "Jen" of X, Y, Z vandaag is, kan niet zo zijn, tenzij de Oerknal gebeurde op de manier zoals die gebeurde.

Voor er ook maar iets kan gebeuren, Jen, zelfs iets als "jouw" beslissing op het moment om aan je neus te krabben, of om je hoogste spirituele vermogen te actualiseren, die gebeurtenis niet ontstaan, tenzij het hele Universum samen valt met die gebeurtenis.

Dat was wat er duidelijk gemaakt werd in de Taoistische verklaring "Pluk een grasspriet en het Universum beeft."

De vooronderstelling van een individuele entiteit is een begrip, een idee, een gevolgtrekking.

En heeft dat "ik" dan, wanneer je aldus via de ontrafel-oefening ziet dat geen enkele van "mijn" handelingen door "mijn" toedoen tot stand komt, geen enkele van "mijn" gedachten door "mij" gedacht wordt, een onafhankelijke existentiële werkelijkhed?

En deze "ik-Jen" moet onderzoeken en tot de conclusie komen, door enkele zeer diepzinnige handelingen en gedachten in haar leven te ontrafelen en waarvan zij overtuigd is/was dat het "haar" handelingen, "haar" gedachten waren.

We zijn aan het babbelen geweest over het feit dat de "ik-entiteit" zelf niets kan doen. Dus hoe kan "ik-Jen" dan zelfs maar dit ontrafel-onderzoek doen? Dit schrijven wordt tot input voor het geheel van lichaam-denken, bestempeld als "Jen."

Of de entiteit, bestempeld als "Jen" geïnteresseerd genoeg is om de illusie van de "ik-entiteit" te ontdekken door de ontrafel-oefening te ondernemen en als dat zo is, zal het dan bereid zijn om voldoende genadeloos eerlijk te zijn, om ver genoeg terug te gaan etc. etc.

Of tot de conclusie zal komen dat wat hier gebabbeld wordt allemaal gelul is.....

Raad eens wat?

Het is niet aan de entiteit genaamd "Jen."



Wat de response op dit input schrijven ook zal zijn, het zal een passende respons zijn, die door de bestaande conditionering-op-het-moment wordt gevormd, in "Jen".



Veel plezier en deel (mee), als je daartoe bewogen wordt, de bijzondere details  van enkele onderzoekingen die gebeurden.

 

 

Afdelingen

Vertalingen