Het gedoe van het "ik"

(Vraag)

Wie is zich bewust van…?

Wie begrijpt?

Het kan alleen maar "niemand" zijn.

Dit is pijnlijk.

(Antwoord)

Ja.

Erg pijnlijk.

De Christenen noemden dit "De Donkere Nacht van de Ziel".

Vergeet niet dat het altijd het "ik" (de persoon) is, die de behoefte heeft om een naam te verbinden aan de term "Wie". Het kan niet leven met het feit dat er geen "wie" bestaat.

Dus in al zijn ellende gaat het "ik" op zoek naar een leraar en smeekt een antwoord af.

Indien een gebaar van compassie zal opdoemen voor de ellendige zoeker - de leraar kan de stroom van compassie niet kan aanwakkeren noch tegenhouden -  dan is een begrip geboren.

Een begrip dat dient als een reddingsboei voor een verdrinkende zoeker.

Een begrip als "Bewustzijn" of "Bewustzijn-in-rust".

Een begrip als "Noumenon".

Een begrip als "God",of "Bron" of Gewaar zijn niet gewaar van zichzelf" of "Pure Subjectiviteit" of "de Leegte" of  "de Volheid van Potentialiteit", wat dan ook.

Alleen om de ellende van de zoeker te verlichten.

Maar als het "ik" wegvalt, wie heeft die begrippen dan nodig?

Maar als het "ik" wegvalt, wie heeft het antwoord op de vraag "wie" dan nodig?

Zal Dat wat het "Wie" is, dat alles is wat IS, een antwoord op "Wie" nodig hebben?

Kan de vraag zelf dus daarin opkomen?