Wie ben ik?

Of het nu een spirituele zoektocht is of anderszins, waar we ons op richten is altijd het doel, niet waar?

Het doel van spirituele gelukzaligheid, van Verlichting, van ontwaken, van God bereiken, of.....

Het probleem van hoe de ellende van het leven opgelost kan worden.

In plaats van ons op dit probleem of dit doel te richten, vragen we ons zelden af wie het eigenlijk is die spirituele gelukzaligheid zoekt of Verlichting, of God.

Wie is het eigenlijk die zich in de ellende bevindt?

Wie is het die zoekt?

Wie is deze "zoeker"?

De aandacht is altijd op het doel gevestigd en op het onderwerp van discussie over de effectiviteit van verschillende middelen, filosofische richtingen, Guru X of Y, Meester P of Q enz.  om het doel te bereiken.

Is deze gerichtheid niet hetzelfde als je afvragen of het water in het meer van een fata morgana warm of koud is?

En dan bespreken hoe de temperatuur gemeten kan worden?

Wat is de wezenlijke realiteit van de zelf-zoeker?

Wat is de wezenlijke realiteit van de identiteit, die je veronderstelt te zijn?

Wat is de Werkelijkheid?

Wie ben ik?

Voordat we daar over verder gaan, wat is wezenlijke Realiteit?

Wat is Werkelijkheid?

Wezenlijke Realiteit of Werkelijkheid zou "dat"  zijn, wat geen "ander" nodig heeft, wat van geen "ander" afhankelijk is, om te bestaan.

Het staat volmaakt op zichzelf.

Laten we nu eens kijken naar de typische iconen van identiteit, die we over het algemeen onszelf toeschrijven.

·         Een naam.

·         Een bundeling van professionele kennis, bekwaamheden, enz. (Ik ben manager van een Multinational, of ik ben serveerster in de dorpskroeg, enz.).

·         Een echtgenote, een echtgenoot, een zoon, een vader, een moeder, een dochter, een gerespecteerd lid van de buurtvereniging, een burger van een stad.

·         Een vrouw, een man.

·         Een mens in tegenstelling tot een dier of een slak.

·         Een entiteit die zich diepgaande zaken realiseert, waarden, overtuigingen, spirituele inzichten, een spiritueel zoeker.

·         Een menselijk organisme, dat leeft, met het idee een vrije wil te hebben om te handelen of niet te handelen, enz.

Zijn dit niet de kenmerkende iconen, waarmee we onze zelf-identiteit afschilderen?

Beschouw deze iconen eens wat nader.

Geen enkele daarvan kan op zichzelf bestaan.

Stel je voor dat je de enige overlevende van een wereld-ramp bent.

Behalve jij, is er niets anders, niemand anders heeft het overleefd.

Je loopt rond, terwijl er niets of niemand anders is te zien.

Heeft jouw naam betekenis of relevantie zonder een "ander"?

Hebben jouw beroepsmatige kennis, je bekwaamheden als serveerster, je spirituele werk waar je mee bezig bent, enige betekenis, enige relevantie zonder een "ander"?

Hebben de veronderstelde identiteiten van een echtgenote, een moeder, een dochter, een gerespecteerd (of niet gerespecteerd) lid van de maatschappij, of wat dan ook, enige betekenis, enige relevantie zonder een "ander"?

Heeft jou "vrouw-zijn" enige betekenis of relevantie zonder een "ander"?

Hebben je overtuigingen, waarden, conclusies, realisaties, satoris, spirituele inzichten waar je je aan vast houdt (want deze scheppen je zelfbeeld) enige betekenis of relevantie zonder een ander?

Heeft je overtuiging een menselijk organisme met een eigen vrije wil te zijn enige betekenis, enige relevantie zonder een "ander"?

Hoe kan je zonder een "ander" zelfs maar overtuigd zijn, dat je de wereld-ramp hebt overleefd en werkelijk "in leven" bent?

Hebben de overtuigingen die je koestert met betrekking tot "leven" en "dood" enige betekenis, enige relevantie zonder een "ander"?

Ergo, kan er ook maar één daarvan de realiteit van je bestaan bevestigen?

De werkelijkheid van je bestaan bepalen?

Hoe weet je dat je werkelijk bestaat?

Omdat je op dit moment voor je PC scherm zit en vreemde tekens op het scherm zit te lezen?

Dat je eet, naar de w.c. gaat, naar je werk gaat, de liefde bedrijft, in relatie staat met mensen, andere mensen ziet leven of dood gaan enz. Al deze dingen zouden kunnen gebeuren in een droom.

In de droom leef je, eet je, doe je dit of dat, heb je diepgaande discussies, ben je angstig, bedrijf je de liefde, doe je wrede dingen, handel je met diepzinnigheid.

En in de droom weet je niet dat je droomt.

Als een ander gedroomd persoon naar je toe kwam in je droom, of je een droom-boodschap stuurt  via een gedroomde internet verbinding, die je vertelt dat je een gedroomd persoon bent, dan zul je lachen, of van streek zijn, het niet geloven. En als je kwaad genoeg wordt, zul je hem misschien aan een kruis nagelen, of haar

verbranden.

Je droom is zo werkelijk voor je, terwijl je droomt, dat het koude zweet je menig maal uitbreekt, dat je het uitschreeuwt, dat je lacht, dat je huilt, dat je natte dromen hebt. Dit alles terwijl je slaapt als een roos.

Nietwaar?

Dus wat geeft jou de vaste overtuiging dat je niet een gedroomd personage bent in de droom van een tsetse vlieg. En als de vlieg ontwaakt uit zijn slaap van 10 seconden ben jij .....ffffft... Verdwenen.

Tijd?

Heb je ooit een droom gehad waarin een heel mensenleven van 89-90 jaar voorbij flitste tot in de kleinste details, in een droomtijd van een paar uur?

Als dat niet het geval geweest is, weet dan, dat veel mensen dat wel overkomen is.

Eeuwen geleden stelde de Tao Meester Chuang Tzu dezelfde vraag....

Als Chuang Tzu kan dromen dat hij een vlinder geworden is die fladdert van bloem tot bloem, waarom zou het dan niet mogelijk zijn dat het de vlinder is die droomt dat hij Chuang Tzu is, die spirituele verhandelingen houdt?

Dus wie ben je?

Afdelingen

Vertalingen